Beugelbekkie

Sinds kort mag ik mijzelf een beugelbekkie noemen, niets om blij met te zijn besef ik nu.. Na lang wikken en wegen heb ik mijn derde afspraak laten doorgaan met een klein hartje. Ik weet het, dit klinkt misschien onnozel maar ik had hier toch wat schrik voor. Niet voor het plaatsen van mijn beugel, wel voor het trekken van 4 gezonde tanden. Mijn gebit zou maar 24 tanden meer tellen in plaats van de normale 32. Mijn wijsheidstanden werden als puber destijds ook al weggehaald en ik herinner mij dit als een zeer pijnlijk moment. Mijn gebit vind ik best wel belangrijk destemeer vond ik het moeilijk om nogmaals 4 gezonde tanden te laten trekken enkel om het optisch mooier te maken. Op zich stonden mijn tanden mooi in rij en heb ik het geluk sterke tanden te hebben daarom vond ik het ook zonde om deze te trekken voor het corrigeren van mijn voorbeet. Het getwijfel zorgde ervoor dat ik tot twee maal toe mijn afspraak annuleerde.

Hier een foto voor en na het plaatsen van mijn beugel waar ik nog enthousiast kon lachen. Drie uur later bleek dat ik hem er al terug wou laten afhalen. Ik was totaal niet voorbereid op de pijn en het ongemak omdat het bij andere een peace of cake leek. Dit bleek bij mij dus niet het geval te zijn! Mijn kaken lagen volledig open, mijn tanden deden enorm veel pijn en eten lukte mij gewoon niet. Een week later werden dan 2 van mijn bovenste tanden getrokken en kon de pijn opnieuw beginnen. Bij het trekken van deze tanden zijn er 2 blokjes afgevallen waardoor ik terug bij de ortho moest die tegelijkertijd de beugel terug aanspande dus waren we nu drie weken verder en was ik nog geen enkele dag pijnvrij geweest! Bovenop kreeg ik dan nog eens de griep omdat ik geen weerstand opbouwde door het weinige dat ik kon eten..

Ondertussen zijn we nu een maand verder en is mijn beugel al iets 'functioneler' geworden, maar ik moet vandaag terug bij de tandarts om deze te laten aanspannen. Ik had totaal niet verwacht dat ik er mij zo hard ging aan storen omdat ik toch wel een vrij hoge pijngrens heb, dus bezin eer je begint! Hoe langer ik de beugel heb hoe beter het gaat, maar toch blijft het een storende factor in mijn dagelijks leven. Ik eet bijna zo goed als geen snoep meer wat ik voordien heel veel deed. Gezellig lunchen vind ik ook niets meer aan. Mijn voeding is de grootste aanpassing geweest en vind ik 'eten' gewoon niet meer fijn! De eerste weken leefde ik vooral op pasta, pannekoeken en soep, gelukkig kan ik nu bijna alles weer eten maar is het een enorme routine om je beugel nadien terug proper te krijgen en extra te poetsen. We zullen zien over 2 jaar hoe blij ik ga zijn met mijn nieuwe tanden..

Had ik alles op voorhand geweten had ik mijn gebit gelaten hoe het was, persoonlijk dus geen aanrader! In de beperkte mate dat mijn tanden niet 'juist' stonden had ik het er niet voor over gehad. Nu goed, mijn tanden zijn getrokken en als ik die gaten dicht wil moet ik volhouden!

Het zicht stoort mij absoluut niet, ik vind het zelf best cool dat ik telkens de kleur van de rekkertjes kan kiezen. Het is enkel je 'luxe' dat je wat opgeeft, ik voel die beugel in de weg zitten bij praten, lachen of eten. Je loopt gelijk met een gevangenis in je mond en dan zijn er velen die hier absoluut geen last van hebben hoop ik ook dat dit gewoon nog effe wennen is. In mei wordt gelukkig pas mijn onderbeugel geplaats en nog 2 tanden getrokken.

Ik ga nu richting mijn tandarts voor het aanspannen dus duim voor mij aub.


Wat was jullie ervaring met een blokjesbeugel?
Zouden jullie het opnieuw doen?


XO Tina